Shkencetaret zbulojne pranine e nje mali nentokesor
Një mal nëntokësor është zbuluar se shtrihet 410 milje poshtë sipërfaqes së Tokës, i cili sipas shkencëtarëve mendohet se është më i lartë se mali Everest.
Një studim i realizuar nga shkecëtarët e Princeton në lidhje me kufirin midis mantelit të sipërm dhe të poshtëm të Tokës, në mënyrë të habitshme ka zbuluarkreshta dhe copëza që janë potencialisht më të ashpra se çdo gjë në Tokë.
Ato janë të vendosur në një kufi410 milje ose 600 kilometra drejt poshtë në tokë nga sipërfaqja e planetit. Dr Wenbo Wu, një nga gjeofizikantët në studim, tha: "Me fjalë të tjera, topografia më e fortë se Malet Shkëmbore apo Appalachians është e pranishme në kufirin 660 km". Duke përdorur të dhëna të valës nga një tërmet me magnitudë 8.2 në Bolivi, malet dhe topografia tjetër u zbuluan në bazën e kufirit. Tërmeti ishte tërmeti i dytë më i madh që u regjistrua në vitin 1994. Valët më të fuqishme në planet vijnë nga tërmete gjigande, të cilat mund të prodhojnë valë tronditëse që kalojnë nëpër bërthamën e Tokës në anën tjetër të planetit në të gjitha drejtimet dhe përsëri mbrapsht.
Të dhënat nga valët e goditjes i lejojnë shkencëtarët të studiojnë thellë në Tokë duke modeluar të dhënat e valës për llojin e topografisë që mund ta ketë shkaktuar atë të shpërndahet në një mënyrë të tillë. Dr. Wu, shtoi: 'Ne e dimë se pothuajse të gjitha objektet kanë vrazhdësi sipërfaqësore dhe për këtë arsye shpërndajnë dritë. Kjo është arsyeja pse ne mund t'i shohim këto objekte, valët e shpërndara mbajnë informacionin rreth vrazhdësisë së sipërfaqes. Në këtë studim, ne kemi studiuar valët sizmike të shpërndara që udhëtonin brenda Tokës për të kufizuar ashpërsinë e kufirit 660 km të Tokës.
Këto studime mund të na tregojnë shumë për formimin e Tokës dhe se si nxehtësia dhe materiali mund të udhëtojnë nëpër shtresat e ndryshme të Tokës. Por askush nuk e di saktësisht se si mund të kenë evoluar këto struktura të mëdha malore, por ky është ndoshta një rezultat i lëvizjes së përzierjes materiale dhe kimike mes shtresave. Dr Jessica Irving, që udhëhoqi hulumtimin tha: "Ajo që është emocionuese për këto rezultate është se ata na japin informacion të ri për të kuptuar fatin e pllakave të lashta tektonike të cilat kanë zbritur në mantel dhe se ku mund të qëndrojë ende materiali i mantelit të lashtë".