Shkencetaret fotografojne per here te pare vrimen e zeze
Shkencëtarët kanë publikuar imazhet e para të kapura ndonjëherë të vrimës së zezë të realizuar falë një teleskopi virtual të rrallë.
Ekipi prapa Event Horizon Teleskop zbuloi gjetjet nga vëzhgimet e tyre të para. Duke përdorur një "teleskop virtual" të ndërtuar nga tetë observatorë të radios të pozicionuar në pika të ndryshme të globit, ekipi ka kaluar vitet e fundit duke hetuar Shigjetari A*, vrimën e zezë supermasive në zemër të Rrugës së Qumështit dhe një objektiv tjetër i quajtur M87.
Ndërsa vrimat e zeza janë të padukshme nga natyra, materiali ultra i nxehtë që lëviz në mes tyre formon një unazë të dritës rreth perimetrit. Ky kufi njihet si horizonti i ngjarjes. Zbulimi shton mbështetje të madhe për teorinë e Ajnshtajnit mbi Relativitetin e Përgjithshëm dhe mund të ndihmojë për t'iu përgjigjur pyetjeve të gjata mbi natyrën e vrimave të zeza. Veprimtaria e 10 prillit u përqendrua në rezultatet nga drejtimi i parë i plotë i rrjetit të observatorit, i cili u zhvillua në vitin 2017 përmes bashkëpunimit të shkencëtarëve që veprojnë në tetë observatorë të radios.
Zhvillimi i teknologjisë për të marrë imazhin ishte një detyrë e jashtëzakonshme pasi sipas kërkuesve asnjë teleskop i vetëm nuk është mjaft i fuqishëm për të shfaqur një vrimë të zezë në detaje të tilla.Por nëpërmjet bashkëpunimit ndërkombëtar dhe një sërë instrumentesh, ekipi krijoi një teleskop virtual, në thelb aq të madh sa vetë Toka, duke i lejuar ata të depërtojnë në Messier 87, i cili qëndron 55 milionë vite dritë larg, për të parë vrimën e zezë në qendër të saj. Tetë teleskopët grumbulluan 5 petabytes të të dhënave, ose 'ekuivalent i 5.000 viteve mp3s'.
Ekipi ka punuar për vite me radhë për të kapur një siluetë të një vrime të zezë, e cila zakonisht quhet hije e vrimës së zezë. Të dhënat e vendosin teorinë e Ajnshtajnit në atë që mund të jetë prova e tij më rigoroze ende; madhësia dhe forma e vrimës së zezë të vëzhguar mund të parashikohen të gjitha nga ekuacionet e Përgjithshme të Relativitetit, gjë që e bën atë të jetë përafërsisht rrethore. Studiuesit vlerësojnë masën e saj të jetë afërsisht 6.5 miliardë herë më e madhe se sa masa e diellit.
