Dizajni 500-vjeçar i Leonardo Da Vinci që mund të kishte revolucionarizuar mënyrën e ndërtimit të urave nuk e kishte lënë kurrë skicën e tij, deri më tani.
Studiuesit e MIT kanë përdorur fuqinë e shtypjes 3D për të krijuar me sukses një kopje të mbikalimit që u refuzua duke u konceptuar tepër radikal për kohën e tij. Mini versioni duhej të mbetej i qëndrueshëm dhe i fortë pa përdorur ndonjë llaç apo mbështetëse, njëjtë si e kishte parashikuar Da Vinci.
Ekipi analizoi dokumentet e disponueshme, dhe metodat e ndërtimit që ishin rreth asaj kohe, dhe kushtet gjeologjike në vendin e propozuar. Ata ndërtuan një model të detajuar në shkallë për të testuar aftësinë e strukturës për të qëndruar dhe për të mbajtur peshën. Të gjitha këto janë mbajtur vetëm nga kompresimi, shpjegoi Bast.
Ne kemi dashur të tregojmë me të vërtetë se forcat po transferohen të gjitha brenda strukturës, e cila është thelbësore për të siguruar që ura të qëndrojë dhe jo të rrëzohet. Da Vinci iu përgjigj një kërkese nga Sulltan Bayezid II në 1502 për një dizajn urë në Stamboll me qytetin fqinj Galata.
Sidoqoftë, nuk iu dha kontrata, pasi modeli nuk ishte si çdo gjë që është parë ndonjëherë më parë dhe shumë besojnë se do të dështonte. Ura do të kishte qenë e gjatë rreth 918 metra, duke e bërë atë hapësirën më të gjatë në botë në atë kohë, po të ishte ndërtuar. Dizajni gjithashtu përmbante një mënyrë të pazakontë për të stabilizuar hapësirën kundër lëvizjeve anësore, diçka që ka rezultuar në shembjen e shumë urave ndër shekuj.
Për të luftuar këtë, Da Vinci propozoi mbajtëse që përhapen jashtë nga të dyja anët. Da Vinci la vetëm një skicë të urës, asnjë detaj tjetër se si ta ndërtoni ose çfarë materialesh të përdoren. Sidoqoftë, studiuesit supozuan se ai do të kishte përdorur gur, sepse gjithçka tjetër do të kishte qenë shumë për të transportuar.
