Shkretëtira më e madhe e nxehtë në botë, ajo e Saharasë, ka qënë dikur e pasur me ujë dhe jetë.
Mbetjet e mijëra peshqve janë zbuluar në shkretëtirën e nxehtë dhe të thatë të Saharasë, që daton vetëm disa mijëra vjet.
Këto krijesa të lashta deti do të kenë notuar nëpër liqene të mëdha dikur të zakonshme në të gjithë rajonin e Saharasë. Kjo sepse Sahara nuk ka qënë gjithmonë një shkretëtirë, dhe rregullisht kthehej në kullota të harlisura gjatë mijëvjeçarëve.
Peshqit janë një pamje e rrallë në Saharanë e sotme, pordikur do të kishte qënë diçka e zakonshme. Një studim i ri zbuloi 17.551 mbetje kafshësh në strehimoren shkëmbore Takarkori në Libinë jugperëndimore. Peshqit përbënin një shifër mahnitëse prej 80% të gjetjeve.
Një pjesë tjetër prej 19% ishin gjitarë, ndërsa pjesa tjetër 1.3% ishin zogj, zvarranikë, molusqe dhe amfibë. Gjetjet datojnë në një periudhë të pasur me ujë në historinë e Saharasë, midis 4,650 dhe 10.200 vjet më parë.
Është interesante që sasia e peshkut mbetet e zvogëluar me kalimin e kohës, duke theksuar peizazhin në ndryshim të Saharasë. Peshku përbënte 90% të mbetjeve të hershme, por kjo përqindje ra në vetëm 40% drejt fundit të periudhës.
Ky studim zbulon rrjetin antik hidrografik të Saharasë dhe ndërlidhjen e tij me Nilin, shkruajnë studiuesit. Sigurimi i informacionit thelbësor për ndryshimet dramatike të klimës që çuan në formimin e shkretëtirës më të madhe të nxehtë në botë.
Strehimi i shkëmbinjve Takarkori ka dëshmuar edhe një herë se është një thesar i vërtetë për arkeologjinë afrikane dhe më gjerë.
