Një ndërtesë 737 metra e lartë që bllokon emetimet e karbonit nga atmosferën përreth, ky është propozimi i fundit nga studioja e arkitekturës Survubika.
Konceptuar për të banuar në ishullin Roosevelt në qytetin e New York, dizajni i kullës së banimit ‘Mandragore’ merr frymëzim nga forma e ngjashme me njeriun e bimës së Mandrakes.
Arkitektura sinuse synon të simbolizojë marrëdhënien e njerëzimit me natyrën dhe të shërbejë si një kujtesë se ne duhet të ruajmë mjedisin tonë në mënyrë që të jetojmë në simbiozë me planetin.
Projekti është një përgjigje ndaj ‘qytetit të së nesërmes’, një qytet që do të konsiderojë gjurmën e tij të karbonit dhe do të arrijë neutralitetin e karbonit deri në vitin 2050. Për të arritur këtë objektiv ambicioz, Survubika ka dizajnuar kullën me idenë e krijimit të një grope karboni.
Duke folur gjerësisht, një gropë karboni është një rezervuar që thith më shumë CO2 sesa çliron, duke zvogëluar në mënyrë efektive karbonin nga atmosfera. Për ndërtesat, kjo ide mund të zbatohet gjithashtu duke përdorur materiale të qëndrueshme që mund të ruajnë karbonin.
Megjithëse ende nuk e dimë strukturën e plotë të Mandragores, studioja ka propozuar që të përdoren materiale druri dhe masa të ndryshme për të dekarbonizuar ajrin. Projektuar mbi 160 kate, koncepti i kullës rezidenciale Mandragore zbaton 36 turbina me erë, 1600 pemë, 24,500 m2 mure bimësh dhe 7,000 m2 fasada fotovoltaike.
Në sajë të këtij numri të madh të bimëve dhe shkurreve, Rescubika propozon një model që thith një sasi të madhe të karbonit dhe për këtë arsye është më pak ndotës për ekosistemin.
